Wat weten we?
In 2008 maakte Mariska Mast een backpackreis door Midden-Amerika. In augustus reisde zij samen met een vriendin naar Roatán (Honduras) om duiklessen te volgen. Op 21 augustus, na die dag gedoken te hebben, gaat Mariska uit met een groep vrienden. Later die avond gaat Mariska met haar Engels/Australische duikleraar mee naar zijn appartement.
In de vroege ochtend wordt Mariska verschillende keren onwel en wordt uiteindelijk per auto naar het ziekenhuis gebracht, waar ze overlijdt.
Onderzoeken in Honduras en Antwerpen
De Hondurese autoriteiten doen onderzoek naar de dood van Mariska en houden de duikleraar en zijn huisgenote aan als verdachten. Er worden twee forensische onderzoeken gedaan in Honduras, die allebei als conclusie hebben dat Mariska is omgebracht. Inmiddels is het voorarrest van de duikleraar opgeheven en hij vertrekt naar Australië. Zijn huisgenote verlaat het land ook, maar wordt later weer aangehouden en uitgeleverd aan Honduras. Ze zit daar een jaar vast voor ze wordt vrijgesproken.
Op verzoek van misdaadverslaggever Peter R. de Vries wordt er in 2011 nieuw onderzoek gedaan in Nederland. Daaruit blijkt dat de onderzoeken in Honduras niet goed zijn uitgevoerd. Geweld als doodsoorzaak ligt niet voor de hand, concludeert arts-patholoog Van der Goot. Daarop laat de familie sectie verrichten op het lichaam van Mariska. Conclusie van die sectie – uitgevoerd door het Universitair Ziekenhuis Antwerpen – is dat Mariska een schedelbreuk heeft die veroorzaakt kan zijn door geweld.
Noodlottig ongeval?
Nadat de vader van Mariska in 2017 aangifte doet wordt er door politie en OM Noord-Holland opnieuw forensisch onderzoek gedaan, ditmaal door het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) en Maastricht Universitair Medisch Centrum (MUMC). Uit dat onderzoek blijkt dat Mariska toch geen schedelbreuk had, wat daar voor werd aangezien was een schedelnaad (die iedere mens heeft). Dit betekent dat geweld als doodsoorzaak daarmee zeer onwaarschijnlijk is geworden. Dat wordt bevestigd door andere resultaten in dit onderzoek.
De conclusie van zeven jaar onderzoek is dat er geen eenduidige doodsoorzaak kan worden vastgesteld en dat een noodlottig ongeval het meest aannemelijke scenario is. De secties in Honduras en in België blijken onjuist te zijn. Het letsel past bij een val, zoals de duikinstructeur en zijn huisgenote ook hebben verklaard. Helemaal uit te sluiten valt dood door geweld niet, maar er is geen sprake van een redelijk vermoeden van schuld aan een strafbaar feit. Omdat de onderzoeksmogelijkheden zijn uitgeput, wordt het strafrechtelijk onderzoek beëindigd. Wel willen politie en OM graag nog een keer met de duikinstructeur praten, maar die weigert tot nu toe medewerking aan een gesprek. Dat gesprek zou antwoorden op kunnen leveren op nog openstaande vragen in het onderzoek.
Beloning
De Peter R. de Vries Foundation steunt het onderzoek van politie en Openbaar Ministerie en deelt de conclusie dat een noodlottig ongeval het meest aannemelijke scenario is. De vader van Mariska is het niet met de conclusie van de politie en OM eens. En aangezien niet kan worden uitgesloten dat Mariska door geweld om het leven is gekomen, heeft de Foundation besloten om ook in de zaak van Mariska een beloning van €100.000 uit te loven. Mocht er informatie bestaan die niet is meegenomen in het onderzoek en die alsnog leidt tot de conclusie dat er sprake is van geweld, dan ontvangen wij die tip graag.
Mariska Mast, een 23-jarige Nederlandse vrouw uit Hoorn, was in augustus 2008 op vakantie in Roatán, Honduras. Ze ontmoette daar de Australische duikinstructeur Dan Ross. Op de avond van 21 augustus ging Mariska na een avondje in een bar met hem mee naar huis. Volgens Dan is Mariska in de badkamer gevallen, maar haar verwondingen waren ernstig: een bloeduitstorting op haar linkeroog, een kapotte tand, een gescheurde lip en een schedelbreuk. Dan en een mede-bewoonster Jisoo Han hebben Mariska naar het ziekenhuis gebracht, maar bij aankomst bleek ze al te zijn overleden. Dan en Jisoo Han hebben haar toen achtergelaten. In Mariska haar bloed zijn drugs gevonden, maar volgens de familie van Mariska gebruikte zij geen drugs.
Mariska was een enthousiaste jonge vrouw die werkte als lerares. Ze was op een backpackreis door Midden-Amerika en genoot van haar tijd op het tropische eiland Roatán, waar ze besloot een PADI-duikcursus te volgen. Haar familie omschrijft haar als een vrolijke en zorgzame vrouw die graag nieuwe avonturen aanging.
Na de dood van Mariska werd Dan gearresteerd, maar hij werd vrijgelaten om de resultaten van de autopsie af te wachten en vluchtte naar Australië.
Peter R. de Vries heeft in zijn programma aandacht besteed aan de zaak en zocht Dan op in Australië, maar het land wilde hem niet uitleveren aan Honduras. Jisoo Han, een mede-bewoner van Dan, werd ook verdacht maar uiteindelijk vrijgesproken in 2010. Ook is naar aanleiding van het onderzoek van Peter Mariska haar lichaam opgegraven en een nieuwe sectie uitgevoerd. De conclusie werd getrokken dat het letsel niet ontstaan kon zijn door een eenvoudige val, maar dat stompe geweldpleging door derden de oorzaak zou moeten zijn. Toch is tot op de dag van vandaag onbekend wat er de nacht van 21 op 22 augustus 2008 is voorgevallen waardoor Mariska is overleden.
Zus Amanda en vriendin Bibi doen een oproep in de hoop op antwoorden: “Niet om het af te sluiten, want dat gaat niet. Maar niet weten wat er is gebeurd, is nog veel moeilijker.” Zus Amanda: “16 jaar is een lange tijd. En nog steeds geen antwoorden. Ik probeer aan de moordzaak niet te veel aan te denken. Ik denk dat ik dat ook gewoon niet aankan. Het gemis is al pijnlijk genoeg. Maar het is het ontbrekende puzzelstukje. Hoe pijnlijk ook, antwoorden zullen wel helpen in het rouwproces.” Hartsvriendin Bibi is boos: “Haar moordenaar moet en zal boeten is mijn gevoel. Maakt dat het beter? Nee want we krijgen haar niet terug. Maar iemand mag na zo’n vreselijke daad niet vrij rondlopen en WEL leven. Terwijl zij dat niet meer kan en daardoor zoveel mist.”
